Class ها در سی شارپ - Static members قسمت نهم

اعضای کلاس ( class members)

قسمت نهم

در این مقاله قصد داریم تا با اعضای نوع داده کلاس در سی شارپ آشناتر شویم.

در سری مقالات قبلی مربوط به نوع داده کلاس در سی شارپ ، با تعریف کلاس (class) و شی (object) بحث را شروع کردیم و سپس به تعریف سازنده (constructor) و انواع آن پرداختیم . سپس کلاس استاتیک (static class) و اعضای استاتیک (static members) را تعریف کردیم. در این مقاله قصد داریم تا با معرفی اعضا (members) ، در نوع داده کلاس در سی شارپ ، این سری از مقالات مربوط به نوع داده کلاس در سی شارپ را ادامه بدهیم .

اعضای کلاس ( class members)

وظیفه اصلی اعضای کلاس مشخص کردن داده (data) و رفتار (behavior) در کلاس است. ( در ساختمان نیز ، همانطورکه در مقالات قبلی صحبت شد اعضای ساختمان ، همین وظیفه را دارند.). و تمام اعضایی که در بدنه کلاس تعریف می شوند و آنچه در بدنه این اعضا تعریف می شود همگی  اعضای(members) نوع داده کلاس در سی شارپ  ، را تشکیل می دهند. اعضای نوع داده کلاس ( class members ) شامل موارد زیر هستند :

1. فیلد ها (fields)
2. ثابت ها(constants)
3. خصوصیات (properties)
4. متد ها (methods)
5. رخدادها (events)
6. عملگر ها (operations)
7. ایندکسر ها (indexers)
8. سازنده ها  (constructors)
9. مخرب ها  (finalizers)
10. نوع داده های تو در تو (nested type)

در مورد هر یک از موارد بالا  در ادامه صحبت خواهیم کرد .

1. فیلد ها (fields) :

فیلد ها در نوع داده کلاس در سی شارپ ( و همین طور در نوع داده ساختمان ) ، متغیر هایی هستند که می توانند از هر نوع داده ای باشند و به صورت استاتیک (static) و یا غیر استاتیک (none static) مستقیما در بدنه کلاس تعریف می شوند. تفاوت فیلد استاتیک و غیر استاتیک نیز همانطور که در مقاله قبلی اشاره شده در این است که متغیر غیر استاتیک به شی (object) تعلق دارد و در نتیجه مقدار آن در هر شی می تواند متفاوت باشد و تاثیری از یکدیگر نمی گیرند در حالیکه متغیر  استاتیک به کلاس تعلق دارد و مقدار آن بین تمامی اشیا مشترک خواهد بود.

نکته :

به طور کلی بهتر این است که ، متغیر هایی که به صورت مستقیم در بدنه کلاس تعریف می شوند ( فیلد ها) ، با سطح دسترسی حفاظت شده (protected) و یا خصوصی (private) تعریف شوند و متغیر ها با دسترسی عمومی (public)  را در قالب خصوصیات (properties) ، متد ها (methods) و یا ایندکسر ها (indexers) تعریف کنیم. این کار باعث می شود تا اعتبار سنجی داده های ورودی راحت تر  باشد .

الگوی تعریف فیلد در بدنه کلاس(access Level   type  field Name)

access Level  : سطح دسترسی فیلد را  مشخص می کند.  شامل : public , private , protected , internal , private protected ( در مقالات بعدی در رابطه با سطح دسترسی  صحبت خواهد شد. ).

type   : نوع داده متغیر فیلد را مشخص می کند.

field Name  : نام فیلد را مشخص می کند .

مثال :

   public class rectangle

    {  
       // private fied

        private double width;


        // public  field (it is not recommended ( an public field))

        public double height=10;



        // public prpoerty relatecd to  private field (width) , which control input data validation

          public double Width
         {
            get
            {
                return width;
            }

            set
            {
                if (value > 0)

                    width = value;
                else
                    throw new ArgumentOutOfRangeException();
            }  
         }

        public rectangle ()

        {
            height = 30;
        }     

        public  double area()

        {  
            return (width + height) * 2;
        }      

     }

در مثال بالا در بدنه کلاس rectangle ، دوتا فیلد تعریف شده است. یکی با سطح دسترسی خصوصی (private) و دیگری با سطح دسترسی عمومی (public). برای فیلد با دسترسی خصوصی با نام width ، یک خصوصیت (property) تعریف شده است که در آن ، مقدار ورودی برای این فیلد اعتبار سنجی می شود . اما برای داده ورودی متعلق به فیلد height با دسترسی عمومی ، هیچ اعتبار سنجی صورت نمی گیرد که این می تواند احتمال بروز خطا را بالا ببرد .

دسترسی به مقادیر فیلد

برای دسترسی به مقادیر فیلد های غیراستاتیک (none static fields) بعد از نام شی علامت ‘.’ قرار می دهیم و بعد از آن نام فیلد را می نویسم و برای فیلد های استاتیک (staticfields) نیز به همین روش عمل می شود با این تفاوت که به جای استفاده از نام شی ، از نام کلاس استفاده می شود .

 مثال : دسترسی  به فیلد height در کلاس rectangle که دربالا تعریف شده است

class Program

    {
        static void Main(string[] args)

        {
            rectangle oRectangle1 = new rectangle();
            oRectangle1.height = 20;  
        }

    }

نکته :

اگر در بدنه کلاس در زمان تعریف فیلد، به آن مقدار پیش فرض بدهیم ( این مقدار در مثال بالا 10 است ) و همان متغیر در سازنده نیز مقدار بگیرد ( این مقدار در مثال بالا 30 است ) ، به صورت خودکار ، ابتدا مقدار پیش فرض که در زمان  تعریف فیلد به آن انتساب داده شده است در آن قرار می گیرد و سپس مقدار  انتساب داده شده درسازنده (constructor) ، در ان بازنویسی (overwrite) می شود.

گرداوری :سمانه وزیریان