آشنایی با ساختار دستورات در برنامه نویسی swift

جلسه دوم: Basic Syntax

در این جلسه می خواهیم اصول پایه ای از ساختار نحوی Swift 4 را بررسی نماییم.

بیایید از برنامه Hello World! که برای محیط  OS X ساخته شده، شروع کنیم که شامل کد import Cocoa مطابق زیر می باشد:

/* My first program in Swift 4 */
var myString = "Hello, World!"

print(myString)

اگر همان برنامه را برای محیط ioS ایجاد کرده باشید، برنامه شما حاوی import UIKit بوده و مطابق زیر خواهد بود:

import UIKit
var myString = "Hello, World!"
print(myString)

زمانی که برنامه فوق را با استفاده از محیط مناسب اجرا کنید، نتیجه زیر را به دست خواهید آورد:

Hello, World!

اکنون بیاید باهم به ساختار پایه ای یک برنامه Swift 4  بپردازیم. با این کار، فهم و درک بلوک های سازنده اصلی زبان برنامه نویسی Swift 4 برای شما آسان خواهد شد.

Import در زبان  Swift 4

عبارت import برای وارد کردن مستقیم هر چارچوب Objective-C (یا کتابخانه C)  به داخل برنامه Swift 4 استفاده می شود. برای مثال، عبارت import cocoa باعث می شود تمام کتابخانه های Cocoa، API ها و runtimeها از لایه توسعه برای همه OS X ، قابل دسترس در Swift 4 باشد.

Cocoa در Objective-C پیاده سازی شده و یک مجموعه فوق العاده از C است، بنابراین ترکیب C و حتی C++ در اپلیکیشن های Swift 4 را برای شما آسان می کند.

Tokenها در Swift4

برنامه Swift 4 حاوی توکن های مختلفی هست و یک توکن می تواند یک کلید واژه، شناسه، ثبات، رشته حرفی یا یک نماد باشد. برای مثال عبارت Swift 4 زیر شامل سه توکن است:

print("test!")
The individual tokens are:
print("test!")

(Comments) توضیحات

توضیحات مانند متن های کمکی در برنامه Swift 4 هستند. آنها توسط کامپایلر نادیده گرفته می شوند. توضیحات چندخطی با /* شروع شده و با کاراکترهای */ خاتمه می یابند، مانند زیر:

/* My first program in Swift 4 */

توضیحات چند خطی می توانند در Swift 4 تو در تو باشند. عبارت زیر در Swift 4 یک ساختار معتبر برای این حالت است.

/* My first program in Swift 4 is Hello, World!
/* Where as second program is Hello, Swift 4! */ */

توضیح تک خطی با استفاده از // در شروع توضیح نوشته می شود.

// My first program in Swift 4

Swift 4 نیازی ندارد که بعد از هر عبارت در کد خود ، یک semicolon (؛) تایپ کنید، هرچند که اختیاری است؛ و اگر از semicolon استفاده می کنید، کامپایلر در مورد آن شکایتی نمی کند.

با این حال، اگر شما از چندین عبارت در یک خط استفاده کنید، لازم است یک سمیکالون به عنوان فاصله استفاده کنید، در غیر این صورت، کامپایلر آن را یک خطای نحوی در نظر می گیرد. شما می توانید برنامه Hello World! بالا را به شرح ذیل بنویسید:

/* My first program in Swift 4 */
var myString = "Hello, World!"; print(myString)

شناسه ها

شناسه Swift 4 نامی هست که برای شناسایی یک متغیر، تابع یا هر موردی که توسط کاربر تعریف شده، استفاده می شود. یک شناسه با یک حرف الفبا A  تا Z یا a تا z یا یک خط تیره _ که با اعداد 0 تا 9 دنبال می شود، شروع می شود.

Swift 4 اجازه استفاده از کاراکترهای ویژه مانند @،  $ و % در نام شناسه ها را نمی دهد. Swift 4 زبان برنامه نویسی حساس به حروف است. از این رو، Manpower و manpower دو شناسه متفاوت در Swift 4 هستند. در ادامه چند مثال از نام شناسه های معتبر آورده شده است:

Azad        zara   abc   move_name   a_123
myname50    _temp  j     a23b9       retVal

برای استفاده از کلمات رزرو شده به عنوان نام شناسه، نیاز هست یک (‘) قبل و بعد از کلمه نوشته شود. برای مثال class یک شناسه معتبر محسوب نمی شود، اما عبارت ‘class’ معتبر است.

کلمات کلیدی

کلمات کلیدی زیر در Swift 4 رزرو شده می باشند. این کلمات رزرو شده نمی توانند به عنوان متغیر، ثبات یا هر نام شناسه ای استفاده شوند، مگر این که با (‘) محصور شده باشند.

کلمات کلیدی استفاده شده در اعلان ها

کلمات کلیدی استفاده شده در جملات

کلمات کلیدی استفاده شده در عبارات و نوع ها

کلمات کلیدی استفاده شده در زمینه های خاص

فضاهای خالی

یک خط شامل فضای خالی، احتمالاً حاوی یک توضیح، به عنوان یک خط خالی شناخته شده و در swift 4 کامپایلر کاملاً آن را نادیده می گیرد.

فضای خالی، واژه ای است که Swift 4 برای توصیف کاراکترهای خط جدید، tabها، blankها و توضیحات استفاده می کند. فضای خالی یک بخش از جمله را از بخش دیگر جدا می کند و کامپایلر را قادر می سازد یک جمله را از جمله دیگر تفکیک کند همانند int، ends و شروع المان بعدی. از این رو در جمله زیر:

var age

باید حداقل یک کاراکتر فضای خالی (معمولاً خط فاصله) بینvar و age  باید باشد تا کامپایلر قادر به تفکیک آنها باشد. از طرف دیگر، عبارت زیر را در نظر بگیرید:

int fruit = apples + oranges   //get the total fruits

کاراکترهای فضای خالی بین fruit  و = و apples مورد نیاز نیست، اگر چه استفاده از برخی از این کاراکترها، برای خوانایی بهتر اختیاری هستند.

تعداد خط فاصله در دو طرف یک عملگر باید برابر باشد.

int fruit = apples +oranges    //is a wrong statement
int fruit = apples + oranges   //is a Correct statement

Literal

یک literal نمایشی از کد منبع از یک نوع صحیح، اعداد شناور یا نوع رشته ای می باشد. در ادامه چند مثال از Literal ها آورده شده است:

92               // Integer literal
4.24159          // Floating-point literal
"Hello, World!"  // String literal

چاپ کردن در Swift

برای چاپ هر چیزی در Swift ما باید کلمه کلیدی ‘print’ را استفاده کنیم. Print سه خصیصه متفاوت دارد:

Item: مواردی هستند که باید پرینت شوند.

Separator: فاصله بین Itemها

Terminator: مقداری که خط را باید پایان دهد. بیایید یک مثالی را با ساختار مشابه ببینیم:

print("Items to print", separator: "Value " , terminator: "Value")
// E.g. of print statement.

print("Value one")
// prints "Value one \n" Adds, \n as terminator and " " as separator by
default.

print("Value one","Value two", separator: " Next Value" , terminator: " End")
//prints "Value one Next Value Value two End"

در کد بالا، اولین جمله Print، \n اضافه می کند، خط جدید به طور پیش فرض برای خاتمه به کار می رود. در حالی که در جمله print دوم، عبارت “End” برای خاتمه به کار رفته است.

ما می توانیم بر اساس نیاز خود از جداکننده و پایان دهنده دلخواه خود استفاده کنیم.

ادامه آموزش را در جلسات بعدی دنبال کنید.